« بسم الله الرحمن الرحیم »
دو کوهه . . .
خوابگاه . . .
پادگان . . .
این اسامی بسیار آشناست . . .
پیش از این قدمگاه بسیجیان بود و اکنون آن را می گویند : محل اسکان و کماکان قدمگاه آنان
حس عجیبی دارم ؛ حس نزدیک بودن به ماه و به زندگی . . .
گوئی از دمی فرو می برم که روزی زندگی فرو می برد
و بر تربتی گام می نهم که روزی ماه با ستارگانش . . .
و شاید خورشید بود و چشمان ماهش . . .
و من مجنون وار بر بی قراری ام اصرار می ورزم
بی تاب تربت مجنون شده ، می روم تا مجنون شوم
می روم کمی قرار گیرم
می روم کمی رها شوم
خودم
قلبم
و دستانم
که می لرزد همواره . . .
کـــ . م
ثبت شده در : دوشنبه ، دهم فروردین ماه سال 1394 ، ساعت 23:24 ؛ خوابگاه بانوان اردوگاه شهید کلهر ، اندیمشک ، دو کوهه
دلتنگ طلائیه . . .
آخرین نظرات