« بسم الله الرّحمن الرّحیم »
تازه از جبـهه برگشـته بود.
نشستــــ پای سُـفره ؛ تلـویزیـون سخـنرانـی امام رو پخـش می کـرد.
ناگـهان قاشـق رو انداخـتــــ و ایســتاد؛
گفــتم : چـی شـد ؟!
گفـتـــ : نشـنیـدید؟! امام گفتــ جـوون ها بـه جــبهه بـرن !
گفتـم حداقـل غـذاتـو تمــوم کـن !
گفتــــ : نـــــه ، نبـایـــد حـرفــــ امـام زمـیـن بمــونه !
برگشـتــــ جـبــهه . . .
تــو چــی ؟!
چقــدر تلاش می کـنـی کـه حرفــــ ولی فقـیهـ اتــــ زمیـن نمـونه ؟!
حـرفــــ امـام خـامـــنـه ای (مـد ظلـه العـالـی)
آخرین نظرات